به من زنگ زدی و پرسیدی : خوبی؟

و من بازهم خوب نبودم و گفتم خوبم

نه به طور فرضی بلکه جسمم خوب نیست اما نگفتم

چرا؟ چون انگار نگفتن آسانتر است

تو هم نمیخواهی بشنوی اگر می خواستی بیش از ۴۱ ثانیه وقت می گذاشتی

تو از من فقط زنده بودنم را می فهمی بقیه را از حرف دیگران استخراج می کنی و کمی هم از شواهد موجود کمک می گیری

ولی...

چه کسی من را بهتر از من می شناسد؟

چه فرقی می کند بدانی یا نه

کاری از تو ساخته نیست 

اما آیا همیشه ساخته نیست؟ 

چرا، گاهی نیاز دارم اما به جایش یک جای خالی یا انصراف از پیگیری قرار می دهم

من

برای تمام حرکات مهم زندگیم نیاز به اجازه مردی دارم که گرچه دوست داشتنش قابل انکار نیست اما حداکثر ۲ دقیقه از زندگی ام را در هفته شریک می شود

من نیاز به اجازه قانونی و غیر قانونی مردی دارم که با ۴۱ ثانیه شناخت باید برای تمام زندگیم تصمیم بگیرد

هر کار بخواهم می کنم

اصلا به خاطر همین کیلومترها دور شدم...